آلبوم‌های آرام و ملایم ECM از این پیانیست نروژی نه تنها به شدت مورد توجه منتقدین موسیقی جز واقع شد، بلکه حتی با اقبال عمومی بی‌سابقه‌ای هم همراه بود. آلبوم دوم گوستاوسن “The Ground” یک موفقیت تاریخی در لیست فروش کشورش به ثبت رساند که دستاورد خارق‌العاده‌ای بود با توجه به نوع موسیقی‌ای که او ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف، تُرد همچنان از جوان‌ترین نوازنده‌های اروپای شمالی است که با ECM در سال‌های اخیر همکاری داشته‌اند.
به مناسبت جشنواره شب‌های بداهه نوازی (Show of Hands) در فرهنگسرای نیاوران به تاریخ شهریور ۱۳۹۶ تصمیم داریم که برخی از هنرمندانی که در این جشنواره حضور خواهند داشت را معرفی کنیم تا با شناخت بیشتری از هر آنچه که به نام بداهه در این شب‌ها بر روی صحنه اجرا خواهد شد، مشتاقانه به تجربه‌ای […]
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیشتر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل می‌شوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
هنرمند و نوازنده بی نظیر و تکرار نشدنی «آقای شیدا»ی موسیقی ایران محمدرضا لطفی به ناگاه از میان ما رخت بربست و آثار جاودانش را برای ما به یادگار نهاد. در این اواخر اظهار نظرها و انتقاداتش موجب تکدر خاطر بعضی هنر دوستان شده بود. اما هیچکس نگفت یا نخواست بگوید که ریشه یا دلیل این انتفادات بی پرده او چه بود و از کجا نشأت میگرفت.
نخستین نهاد رسمی آموزش موسیقی به شیوه جدید -که در واقع شیوه غربی بود- در مدرسه دارالفنون تشکیل شد، که خود آن نیز نهادی آموزشی با سبک و سیاق تقلید شده از غرب بود و بسیاری از معلمان آن اروپایی بودند.
در سفر اول ناصرالدین شاه به فرنگ و در فرانسه شاه مجذوب دسته موزیک تشریفات می‌شود و جهت آموزش موسیقی نظام از مقامات فرانسوی درخواست فردی صلاحیت‌دار را می‌کند. بنابراین «آلفرد ژان باتیست لومر» معاون هنگ اول گارد پیاده نظام فرانسه به عنوان رئیس موزیک نظام در سال ۱۲۸۶ هـ.ق و در روزگار وزارت مخبرالدوله بر وزارت معارف به استخدام دولت ایران درآمد.
کنسرت همایون شجریان چندی پیش با موفقیت انجام شد. می‌گویم با موفقیت، چرا که ارکستر و خوانندگی آن، در اجرایی که شاهد آن بودم، کمترین نقص را داشت. کار همایون شجریان، رهبر ارکستر و نوازندگان آن عالی بود، اما عالی‌تر از همه‌ی این‌ها، محمد جواد ضرابیان و آهنگ‌سازی وی بود. آهنگ‌سازی موفق در ژانری که باید آن‌را پاپ-سنتی نامید. ژانری از موسیقی ایرانی که با مخاطبان عام، خوب ارتباط برقرار کرده و امتحان خود را پس داده است
نوشتن مطلب انتقادی درباره‌ی چهره‌های محبوب در جامعه، امری نیست که به سادگی امکان‌پذیر باشد؛ تعداد کم این‌گونه مقالات خود گواه بر این مدعاست. برای مثال درباره‌ی محمدرضا شجریان که فعالیت هنری وی موضوع این نوشتار است، تعداد زیادی مقاله و مصاحبه موجود است، لیکن محتوای آن‌ها بیشتر در فضای تعریف و تمجید و یا حتی تملق گویی است تا نقد.
مرور زندگی هنری و همچنین آراء و نظرات هنرمندان برجسته و تأثیرگذار به دلیل نقش آن‌ها در جریان تداوم و تحول سنت‌های پیش از خود همواره مهم می‌نماید. زندگی هنری پرویز مشکاتیان نیز به عنوان کسی که در آثارش سنت، تداوم و تحول یافته است، می تواند ما را در بررسی کلی روند تحولات موسیقی کلاسیک ایرانی یاری رساند.
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیشتر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل می‌شوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
غیاب یک آلبوم سیاسی است. سیاست نه به معنای دعواهای هر روزهٔ اصحاب قدرت آن‌هم در ایران، اگرچه هنرمند انکار نمی‌کند تحت تأثیر این دعواهاست، اما ورای آن صدایی اعتراضی است با بیان موسیقیایی. اعتراض به جریان‌های اصلی و غالب، صداهای همیشه و هرجا شنیده‌شونده، اگرچه موسیقی الکترونیک در دوران ما هنوز از غالب خبرگزاری‌ها/فروشگاه‌ها، […]
کِتیل بیورنستاد، دیوید دارلینگ، تریه ریپدال و یان کریستنسن به پیشنهاد مانفرد آیشر دور هم جمع شده‌اند و دوازده قطعه را با هم اجرا می‌کنند. تمام قطعه‌ها را بیورنستاد ساخته و خود او پیانو می‌نوازد. دارلینگ و ریپدال، ویلنسل و گیتار الکتریک می‌نوازند و کریستنسن هم درامر است. یک سال بعد مانفرد آیشر این دوازده قطعه را در انتشارات ECM منتشر می‌کند و آلبوم، «دریا» (The Sea) نام می‌گیرد و چیزی نمی‌گذرد که آلبوم به یکی از محبوب‌ترین آلبوم‌های ECM تبدیل می‌شود.
در رونمایی «ری تا روم» علاوه بر علیرضا قربانی و سعید نایب محمدی، دو منتقد و کارشناس موسیقی، سیدعلیرضا میرعلینقی و دکتر ساسان فاطمی نیز درباره اثر صحبت خواهند کرد. این نشست ساعت ۱۸ روز یکشنبه ۲۹ دی در فروشگاه مرکزی شهرکتاب واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از تقاطع مطهری برگزار می‌شود.
در روزهای پایانی سال آلبوم‌های «آفتاب می‌شود» از ارسلان کامکار، «بامداد» از حمید متبسم و گروه عارف، «کوک کولی» از فراز کاویانی، “Solidification” از آرو هنریکسن و “For Now I Am Winter” از اولاف آرنالدز منتشر شده‌اند.