در فضاها همانطور که از نام آن پیدا است فرام یک موسیقی اتمسفریک که حالات گوناگونی از اتفاقات حسی را برای شنوندهی خود به ارمغان میآورد را میسازد. ترکیبی از خلسه، هیجان و مدیتیشن که به طور قطع یکی از بهترین آلبومهای سال و یکی از نقاط عطف تجربهگرایی هنرمندان جوان کلاسیک معاصر است. فضاها شاهکاری درونگرا است که میتواند به یک اثر بالینی برای عاشقان موسیقی بدل شود.
ایناودی، گِلَس، نایمن، پارت. با آلبومی طرفیم که قطعاتی از پانزده آهنگساز برجسته در آن قرار گرفته است. از باخ گرفته تا گابریل فوره و مکس ریکتر.
آلبوم Realize! یک جز ریتمیک با رگههایی از پاپ، راک و البته سولوهای موسیقی اسید جز است که عامه پسندتر از شاخههای دیگر این سبک است. در مجموع با یک تجربهی شنیداری با سازهایی با طنین بم یا به عبارت بهتر خیلی بم همراه میشویم.
احتمالات الگوریتمی متنوع بر اساس نظریههای ریاضی و منطقی، بخشی از ساختار موسیقی الکترونیک جدید را شکل میدهند. موسیقی علاوه بر این که محملی برای احساسات انسانی است در عصر تکنولوژی رایانهای به محملی برای بیان خلاقیتهای تفکرآمیز نیز بدل شده است. شرجی بارانداز و حضور اهل هوا و شیخ شنگر در موطن سیاوش، همراه با نیمنگاهی به الگوریتم و احتمالات، او را از ساختن قطعات هنجار ذهنش به هنجارشکنی در قطعات دیگر این آلبوم وا داشته است. با هر دوکسایی، پارادوکسی پدید آورده است و آخر سر آلبومش را با نهایت دقت از میان قطعات انتخاب کرده است؛ حاصلش شش دوکسا و دو پارادوکس است.
در کارنامهی هنری هومان رومی، اگرچه بهرهگیری از محضر اساتیدی چون منتظری و شکارچی به چشم میخورد، اما فضای کلی این اثر، رنگ و بوی نوازندگی کلهر را دارد و حتی بعضی از موتیفها را عیناً از او وام گرفته است.
«پرواز در بیکران» یک دونوازی شامل چهار قطعهی ضربی و چهار قطعهی آوازی است که در دستگاه نوا نواخته شده است. نقطهی قوت آلبوم در قطعات ضربی کاملاً محسوس است.
اینانلو قبلا در کارهای زیادی به موسیقی مقامی، مخصوصا موسیقی کرمانجهای شمال خراسان پرداخته بود، اما طرحی که در همساز ریخته، کاری است جالب و شنیدنی. همساز از سه بخش تشکیل شده است: بخشی که از موسیقی ارمنی گرفته است، بخشی از مقامهای ترکمنی، و بخش آخر که یک بازسازی ایرانی است.