آلبوم «خط کارمن» از گروه «اسپیس‌مانکی» نیز بار دیگر لذت هم‌نشینی بداهه‌پردازی و موسیقی الکترونیک را که یکی از مولفه‌های اصلی صحنه‌ی جز نروژ است را یادآوری می‌کند.ترکیب پیانو، درامز، ویبرافون، زنگ و اصوات الکترونیک راه را برای نواختن در دامنه‌ای گسترده از آشوبِ نویز تا خلسه‌ی مینیمال باز می‌کند؛ مثل یک سفر فضایی. معلق میان زمین و فضا، میان رئالیسم موسیقی آکوستیک و ماورایی بودن صداهای الکترونیک. آرامشِ این‌جا بودن و اضطرار و اضطراب آن‌جا رفتن. گاهی آکنده از حس فشارِ روانی تعلیق در فضاهای بی‌نهایتی که به دشواری می‌توان فرار از آن را متصور شد و گاهی آرام شبیه اطمینان عارفانه و نگران‌کننده‌ی مت کوالسکیِ معلق در فضایی نامتنهاهی که فی‌النفسه بودن در آن قمار با زندگی است.
هر ذهنیتی و کلیشه‌ی صوتی‌ای که درباره‌ی دو‌نوازی گیتار و درامز دارید را دور بریزید. آلبوم «آناتومی یک لحظه» دو‌نوازی بداهه‌ی آوانگاردی از تاتسویا ناکاتانی و شین پرلووین است که صدایی اصیل از سنتِ جز آزاد و خلاقیت در موسیقی را به نمایش می‌گذارد.
کیث جرت از موفق‌ترین و تاثیرگذارترین پیانیست‌های تاریخ موسیقی جز است. کنسرت کلن او از مهم‌ترین اجراهای جز در چهار دههٔ گذشته است. دلیل این اهمیت علاوه بر کیفیت موسیقی‌اش، در استقبال فوق‌العاده‌ای است که از آن شد، هم از طرف صاحب‌نظران و هم از طرف دوست‌داران غیرحرفه‌ای موسیقی. از زمان انتشار آلبوم در سال ۱۹۷۵ تا امروز حدود ۳ میلیون کپی از آن به فروش رفته؛ موفقیتی فوق‌العاده برای یک آلبوم جز، شامل دو سی‌دی پیانوی سولو، بدون قطعه‌ای معروف.
در فضا‌ها همان‌طور که از نام آن پیدا است فرام یک موسیقی اتمسفریک که حالات گوناگونی از اتفاقات حسی را برای شنونده‌ی خود به ارمغان می‌آورد را می‌سازد. ترکیبی از خلسه، هیجان و مدیتیشن که به طور قطع یکی از بهترین آلبوم‌های سال و یکی از نقاط عطف تجربه‌‌گرایی هنرمندان جوان کلاسیک معاصر است. فضا‌ها شاهکاری درون‌گرا است که می‌تواند به یک اثر بالینی برای عاشقان موسیقی بدل شود.
