آلبوم‌های آرام و ملایم ECM از این پیانیست نروژی نه تنها به شدت مورد توجه منتقدین موسیقی جز واقع شد، بلکه حتی با اقبال عمومی بی‌سابقه‌ای هم همراه بود. آلبوم دوم گوستاوسن “The Ground” یک موفقیت تاریخی در لیست فروش کشورش به ثبت رساند که دستاورد خارق‌العاده‌ای بود با توجه به نوع موسیقی‌ای که او ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف، تُرد همچنان از جوان‌ترین نوازنده‌های اروپای شمالی است که با ECM در سال‌های اخیر همکاری داشته‌اند.
به مناسبت جشنواره شب‌های بداهه نوازی (Show of Hands) در فرهنگسرای نیاوران به تاریخ شهریور ۱۳۹۶ تصمیم داریم که برخی از هنرمندانی که در این جشنواره حضور خواهند داشت را معرفی کنیم تا با شناخت بیشتری از هر آنچه که به نام بداهه در این شب‌ها بر روی صحنه اجرا خواهد شد، مشتاقانه به تجربه‌ای […]
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیش‌تر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل میشوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
جمعه هفته‌ای که گذشت جو وایلر (Joe Wilder) نوازنده ی توانای ترومپت جز در سن ۹۲ سالگی بر اثر نارسایی قلبی در منهتن نیویورک درگذشت. او از آخرین بازماندگان نسل طلایی جز بود که بر‌خلاف بسیاری از هم‌کارانش که قطار پر‌شتابِ تحولِ صدا را از سنت دیکسی‌لندی جز در دهه‌ی سی به بی‌باپ نخبه‌گرا و در نهایت جنبش «جزِ آزاد» رسانده بودند به سنت‌ها و قالب‌های جزِ رمانتیکِ کهن وفادار ماند.
«جان هَسِل» (Jon Hassell)، آهنگ‌ساز و ترومپت‌نواز آمریکایی، در سال ۱۹۳۷ در شهر ممفیس به دنیا آمد و در اوایل دههٔ هفتاد پس از دریافت دکترای خود در رشتهٔ موزیکولوژی از دانشگاه بوفالو، با موسیقی «پاندیت پران نات»، موسیقی‌دان هندی و استاد سبک کیرانا گارانا، آشنا شد.
از میان جوانانی که بین جهان عرب و جهان غرب رفت و آمد داشته است و بر پایه موسیقی عرب با رویکردی نو و تازه دست به آفرینش زده است می‌توان ابراهیم معلوف را نام برد. او در خاندانی مشهور و خانواده‌ای هنرمند رشد کرده است. وی در پاریس ترومپت کلاسیک را آموزش دیده، نزد پدرش موسیقی مقامی عرب و نواختن ترومپت عربی را آموخته و شخصا به دنبال یادگیری موسیقی جز رفته و حالا با این پیشینه از معروف‌ترین اعرابی‌ست که موسیقی تلفیقی کار می‌کند.
نیلز پیتر مولوائر (Nils Petter Molvær)، ترومپت‌نواز نروژی، در سال ۱۹۶۰ در جزیرهٔ سولا متولد شد و در ۱۹سالگی برای حضور در کنسرواتوار رودنهایم به این شهر رفت. او به همراه گروه Masqualero، آغاز به همکاری با کمپانی ای‌سی‌ام و در سال ۱۹۹۸ نیز اولین آلبوم خود را با همین لیبل منتشر کرد.
ترلوک گورتو (Trilok Gurtu) آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی هندی‌تبارِ درام، طبلا و پرکاشن، آخرین آلبومش، «مسحور» (Spellbound) را به مرشد دوران جوانی‌اش، دن چری (Don Cherry)، نوازنده‌ی فقید ترومپت و یکی از بزرگانِ جَز تقدیم کرده است. گورتو در «مسحور» قطعات معروفی از استادانِ ترومپتِ جَز را در کنار چند قطعه به آهنگسازی خود به دستِ بهترین نوازندگان معاصر این ساز سپرده و خود نیز به عنوان رهبر پروژه، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی درام، طبلا و پرکاشن آن‌ها را همراهی کرده است.
موسیقی‌ای که ولکر گوئتزه و آبلای سیسوکو عرضه میکنند فراتر از مرزهای جغرافیایی و موسیقایی است. حاصل آن یک امتزاج ویژه و بی‌نظیر در امتداد سنت جاودانه‌ی رامش‌گری سیسوکو و با چشم‌اندازی جز و مدرن از گوئتزه بود. سفری روحانی با نغمه‌ها برای شنوندگانی که از هرجای دنیا به دشت‌های غرب آفریقا برده میشوند.
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیش‌تر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل میشوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
غیاب یک آلبوم سیاسی است. سیاست نه به معنای دعواهای هر روزهٔ اصحاب قدرت آن‌هم در ایران، اگرچه هنرمند انکار نمی‌کند تحت تأثیر این دعواهاست، اما ورای آن صدایی اعتراضی است با بیان موسیقیایی. اعتراض به جریان‌های اصلی و غالب، صداهای همیشه و هرجا شنیده‌شونده، اگرچه موسیقی الکترونیک در دوران ما هنوز از غالب خبرگزاری‌ها/فروشگاه‌ها، […]
کِتیل بیورنستاد، دیوید دارلینگ، تریه ریپدال و یان کریستنسن به پیشنهاد مانفرد آیشر دور هم جمع شده‌اند و دوازده قطعه را با هم اجرا میکنند. تمام قطعه‌ها را بیورنستاد ساخته و خود او پیانو می‌نوازد. دارلینگ و ریپدال، ویلنسل و گیتار الکتریک می‌نوازند و کریستنسن هم درامر است. یک سال بعد مانفرد آیشر این دوازده قطعه را در انتشارات ECM منتشر می‌کند و آلبوم، «دریا» (The Sea) نام می‌گیرد و چیزی نمی‌گذرد که آلبوم به یکی از محبوب‌ترین آلبوم‌های ECM تبدیل می‌شود.
در رونمایی «ری تا روم» علاوه بر علیرضا قربانی و سعید نایب محمدی، دو منتقد و کارشناس موسیقی، سیدعلیرضا میرعلینقی و دکتر ساسان فاطمی نیز درباره اثر صحبت خواهند کرد. این نشست ساعت ۱۸ روز یکشنبه ۲۹ دی در فروشگاه مرکزی شهرکتاب واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از تقاطع مطهری برگزار می‌شود.
در روزهای پایانی سال آلبوم‌های «آفتاب می‌شود» از ارسلان کامکار، «بامداد» از حمید متبسم و گروه عارف، «کوک کولی» از فراز کاویانی، “Solidification” از آرو هنریکسن و “For Now I Am Winter” از اولاف آرنالدز منتشر شده‌اند.