بایگانی

هنرمندان ECM به روایت ECM: تُرد گوستاوسِن

آلبوم‌های آرام و ملایم ECM از این پیانیست نروژی نه تنها به شدت مورد توجه منتقدین موسیقی جز واقع شد، بلکه حتی با اقبال عمومی بی‌سابقه‌ای هم همراه بود. آلبوم دوم گوستاوسن “The Ground” یک موفقیت تاریخی در لیست فروش کشورش به ثبت رساند که دستاورد خارق‌العاده‌ای بود با توجه به نوع موسیقی‌ای که او ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف، تُرد همچنان از جوان‌ترین نوازنده‌های اروپای شمالی است که با ECM در سال‌های اخیر همکاری داشته‌اند.


هنرمندان ECM به روایت ECM: نیک بَرْچْ

به مناسبت جشنواره شب‌های بداهه نوازی (Show of Hands) در فرهنگسرای نیاوران به تاریخ شهریور ۱۳۹۶ تصمیم داریم که برخی از هنرمندانی که در این جشنواره حضور خواهند داشت را معرفی کنیم تا با شناخت بیشتری از هر آنچه که به نام بداهه در این شب‌ها بر روی صحنه اجرا خواهد شد، مشتاقانه به تجربه‌ای […]


امیدوارانه یا ناامید؛ نغمهٔ سکوت ِ میان نت‌ها

قصد من معرفی داریوش دولتشاهی به دوستداران ِ جوان موسیقی و در عین حال تجمیع اطلاعات ِ محدودی که در اینترنت می‌توان در مورد ایشان یافت، در سایت درّاب بود. در ادامه ترجمهٔ متنی را که بر اساس مصاحبه‌ای با داریوش دولتشاهی در تاریخ ۱۷ و ۲۸ آذر ۱۳۸۴ توسط Bob Gluck صورت گرفته، خواهید خواند.


اصالت و مکاشفه در موسیقی الکترونیک؛ به بهانه آلبوم جدید سیاوش امینی

یکی از دلایل این بی‌پایان بودن گسترهٔ موسیقی الکترونیک، ویژگی ذاتی آن، یعنی حضور پررنگ تکنولوژی، به مثابه ابزاری است که از ضبط صداهای طبیعی و به‌کارگیری آن‌ها فراتر رفته و خود چنین اصواتی تولید می‌کند. به طور خلاصه این که تشابه ظاهری این آثار لزوماً نافی اصالت آن‌ها نیست، بلکه طبیعت و ساختار این موسیقی تعریف متفاوتی از مسألهٔ اصالت ارائه می‌کند. آلبوم جدید سیاوش امینی با عنوان What Wind Whispered to the Trees گواهی است بر بی‌پایان بودن گسترهٔ موسیقی الکترونیک معاصر. چه بسا اثری مانند این برای شنوندهٔ ناآشنا تازگی یا جذابیت نداشته باشد، اما توانایی غریبی دارد در مسحور کردن شنوندهٔ جدی‌تر.


کنسرت کلن، شبی درخشان در تاریخ جز

کیث جرت از موفق‌ترین و تاثیرگذارترین پیانیست‌های تاریخ موسیقی جز است. کنسرت کلن او از مهم‌ترین اجراهای جز در چهار دههٔ گذشته است. دلیل این اهمیت علاوه بر کیفیت موسیقی‌اش، در استقبال فوق‌العاده‌ای است که از آن شد، هم از طرف صاحب‌نظران و هم از طرف دوست‌داران غیرحرفه‌ای موسیقی. از زمان انتشار آلبوم در سال ۱۹۷۵ تا امروز حدود ۳ میلیون کپی از آن به فروش رفته؛ موفقیتی فوق‌العاده برای یک آلبوم جز، شامل دو سی‌دی پیانوی سولو، بدون قطعه‌ای معروف.


تکنوازی ناشنیده‌ای از محمدرضا لطفی در همایون

استاد فقید، محمد رضا لطفیِ بزرگ، طی سالیان دراز اقامت در اروپا و آمریکا، کنسرتهای متعدد تکنوازی تار و سه تار داشته که متأسفانه بخشی از آنها ضبط حرفه‌ای نشده یا اگر شده، بعضاً حتی در دسترس خود ایشان هم نبوده است. از جمله این کنسرت‌ها، اجرایی است بس اعجاب‌انگیز و عالی با تار در دستگاه همایون. به عنوان کسی که با شنیدن آثار لطفی، بزرگ شده است، می‌توانم به جرأت ادعا کنم که این اجرا در میان تکنوازیهای تار او ‌نظیر ندارد؛ از کوک نامتعارف تار برای دستگاه همایون گرفته تا مضراب‌ها و جمله‌پردازیهای بسیار درخشان وی در این اجرا. لطفی در این اجرا نت «لا» را درجه یکم دستگاه همایون قرار می دهد و تار را مانند «شور لا» کوک کرده‌ است.