بایگانی

هنرمندان ECM به روایت ECM: تُرد گوستاوسِن

آلبوم‌های آرام و ملایم ECM از این پیانیست نروژی نه تنها به شدت مورد توجه منتقدین موسیقی جز واقع شد، بلکه حتی با اقبال عمومی بی‌سابقه‌ای هم همراه بود. آلبوم دوم گوستاوسن “The Ground” یک موفقیت تاریخی در لیست فروش کشورش به ثبت رساند که دستاورد خارق‌العاده‌ای بود با توجه به نوع موسیقی‌ای که او ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف، تُرد همچنان از جوان‌ترین نوازنده‌های اروپای شمالی است که با ECM در سال‌های اخیر همکاری داشته‌اند.


هنرمندان ECM به روایت ECM: نیک بَرْچْ

به مناسبت جشنواره شب‌های بداهه نوازی (Show of Hands) در فرهنگسرای نیاوران به تاریخ شهریور ۱۳۹۶ تصمیم داریم که برخی از هنرمندانی که در این جشنواره حضور خواهند داشت را معرفی کنیم تا با شناخت بیشتری از هر آنچه که به نام بداهه در این شب‌ها بر روی صحنه اجرا خواهد شد، مشتاقانه به تجربه‌ای […]


امیدوارانه یا ناامید؛ نغمهٔ سکوت ِ میان نت‌ها

قصد من معرفی داریوش دولتشاهی به دوستداران ِ جوان موسیقی و در عین حال تجمیع اطلاعات ِ محدودی که در اینترنت می‌توان در مورد ایشان یافت، در سایت درّاب بود. در ادامه ترجمهٔ متنی را که بر اساس مصاحبه‌ای با داریوش دولتشاهی در تاریخ ۱۷ و ۲۸ آذر ۱۳۸۴ توسط Bob Gluck صورت گرفته، خواهید خواند.


منیر بشیر، پادشاه موسیقی خاورمیانه

تاریخ دقیق تولد منیر بشیر به درستی روشن نیست و بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ عنوان شده است، او در موصل در خانواده‌ای آشوری متولد شد. پدرش آموزش اولیه عود را از پنج سالگی به وی آموخت. بشیر در ۶ سالگی به بغداد رفت و در آن‌جا به کنسرواتوار بغداد به سرپرستی شریف محی‌الدین حیدر وارد شد و به تحصیل شیوه‌های عودنوازی پرداخت، وی در سال‌های آینده بر روی شیوه‌های سنتی عودنوازی نیز تحقیقاتی انجام می‌داد و نهایتاً در ۱۹۵۱ همزمان با سردبیری در رادیو، کرسی تدریس در مرکز تازه تاسیس هنرهای زیبای بغداد را به دست آورد.


نصیر شمه، روایت‌گر زندگی با عود

نصیر شمه در سال ۱۹۶۳ در روستای کوت، در نزدیکی رود دجله در کشور عراق متولد شد. یازده ساله بود که اول بار عود را در دستان استادی نوازنده دید و کنجکاوی‌اش برای شناخت این ساز به تنبیه او ختم شد. اما نه این تنبیه، و نه اعتقادات سنتی/مذهبی پدر مغازه‌دارش، مانع حرکت نصیر به سمت عود نشد.


مولاتو آستاتکه، پدر جَز اتیوپیایی

ممکن است عبارت «جزِ اتیوپیایی» برای برخی عجیب باشد. این ژانر اعتبار خود را مدیون «مولاتو آستاتکه» (Mulatu Astatke)، معروف به پدر جَز اتیوپی است. او که در سال ۱۹۴۳ در اتیوپی به دنیا آمد، آموختن موسیقی را از شانزده سالگی در یک مدرسهٔ شبانه‌روزی در شمال ولز آغاز کرد که به گفتهٔ خودش اگر به آن‌جا نرفته بود، یک مهندس معمولی می‌شد.