نوشتهٔ پیتر کینگ
مدتهاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالریها و مکمینیها و چیزهایی میآید که به دیوار متصل میشوند، لیکن اکنون در جستوجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی مییابد و به شکلی حیرتانگیز تبدیل میشود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره شدهایم و برای لحظاتی شناور بد نیست که او به ما خیره شود.
از نمونهٔ این تجربیات، پروژهٔ «خیرگی» است. یک اثر هنری بر مبنای نرمافزار دیجیتالی که در تهران و توسط آرش اکبری به تازگی تحت کروم به اجرا در آمده است.
خیرگی از شما اجازه میگیرد تا به وبکم و میکروفونتان دسترسی داشته باشد و سپس صفحهٔنمایشگرتان (چهرهتان) در یک تاریکی مبهم فرو میرود؛ پیکسلهای فرو رفته و کشدار را میتوانید با موس به طرف دلخواه جهت دهید و یا تنها اجازه دهید در صفحه با خود در آمیزند. از میکروفونتان آرامترین صداها تبدیل به کشدارترین نویزها و صداهای محیطی میشوند.
میتوانید تصاویری را در کامپیوترتان ذخیره کنید، یا به دلخواه همرسان کنید. (متأسفانه رابطهٔ کاربری اینجا کمی کُند و بدقلق است؛ سخت است تا لحظهای را که واقعاً میخواهی ثبت کنی و بعد یک تیک را بزنی.)
علی النهایه پدیدهٔ شگفتانگیز، گالری عکسهایی است که [توسط کاربران] تولید شده است. یکی از خودم و چندتا از دیگران را میگذارم اینجا. بعضیهاشان واقعاً بینظیر است. در دست کاربران، ابزار، خروجی غیرقابل انتظاری دارد.
نشانی گالری: https://gaze.bitrot.ooo/gallery.html
ورود به پروژه (خودتان تجربه کنید): https://www.chromeexperiments.com/experiment/gaze
توضیحات پروژه: http://www.arashakbari.com/gaze
تشکر میکنم از آرش آزادی که این کار را به من نشان داد.
مطلب خوبی بود
p1515c