بایگانی

وحشی و ماجراجو، نگاهی به آلبوم آخر گروه اسنرکی پاپی

گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیش‌تر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.


غیاب ، یک جریان فرهنگی

غیاب یک آلبوم سیاسی است. سیاست نه به معنای دعواهای هر روزهٔ اصحاب قدرت آن‌هم در ایران، اگرچه هنرمند انکار نمی‌کند تحت تأثیر این دعواهاست، اما ورای آن صدایی اعتراضی است با بیان موسیقیایی. اعتراض به جریان‌های اصلی و غالب، صداهای همیشه و هرجا شنیده‌شونده، اگرچه موسیقی الکترونیک در دوران ما هنوز از غالب خبرگزاری‌ها/فروشگاه‌ها، […]


و تشویشی دیگر؛ به بهانه آلبوم جدید گادسپید یو! بلک امپرور‎

سه سال پیش بود که بعد از وقفه‌ای حدوداً ده ساله، گروه گادسپید یو! بلک امپرور (Godspeed You! Black Emperor) با انتشار آلبوم «!Allelujah! Don’t Bend! Ascend» همه را غافلگیر کرد. حالا با انتشار آلبوم «’Asunder, Sweet and Other Distress’» که پنجمین آلبوم استودیویی این گروه است، طرفداران این گروه امیدوارند که زود به زود شاهد کارهای بیشتر و آلبوم‌‌های جدید باشند.


سه‌شنبه‌های جز (۵): آناتومی یک لحظه، بداهه‌نوازی گیتار و ظرف‌های آشپزخانه

هر ذهنیتی و کلیشه‌ی صوتی‌ای‌ که درباره‌ی دو‌نوازی گیتار و درامز دارید را دور بریزید. آلبوم «آناتومی یک لحظه» دو‌نوازی بداهه‌ی آوانگاردی از تاتسویا ناکاتانی و شین پرلووین است که صدایی اصیل از سنتِ جز آزاد و خلاقیت در موسیقی را به نمایش می‌گذارد.


سه‌شنبه‌های جز (۴): عاشقانه‌های بن وبستر

صدای غبارآلود، افسرده و نوآرِ ساز بن وبستر احتمالاً مناسب‌ترین موزیک همدلانه برای عشاق شکست‌خورده و در فراغِ یار بود. وبستر در «موزیک برای عاشقی» مجموعه‌ای از عاشقانه‌ترین نواهای کلاسیک جز (و اغلب جز استاندارد‌) را جمع کرده بود و در بسته بندی خوش صدایی که ترکیبی از رمانسِ موسیقی برای والس و نوای دل‌نشین همیشگی ساکسوفونش بود به عشاق ارائه کرده بود.


سه‌شنبه‌های جز (۳): دیوید دارلینگ و چرخه‌های روحانی و جهانی جز

در «چرخه‌ها» طیف متنوعی از صداها و حالات موسیقایی‌ را می‌شنویم که هر کدام‌شان بخشی از هویت منحصر‌به‌فرد نشر ای‌سی‌ام را در طول سال‌های متمادی ساخته‌اند. فضای اندوهگین، ماورایی و حامل حسی از مدیتیشن در ملودی‌های دارلینگ، نوازندگی نافذ آریلد اندرسن، رفت و آمد‌های غبار‌آلود ساکسوفون یان گاربارک با آن سبک یگانه‌‌‌‌اش در تغییر ناگهانی نوانس و محو شدگی‌ تدریجی‌اش در ملودی، پیانوی رمانتیک استیو کوهن و بلاخره ترکیب ریتم‌های هندی طبلا و نوای سحر‌انگیز سیتار والکات. یک آلبوم شنیدنی و چکیده‌ای از روح حاکم بر فضای معنوی جز اروپای سی سال پیش.