«جان هَسِل» (Jon Hassell)، آهنگساز و ترومپتنواز آمریکایی، در سال ۱۹۳۷ در شهر ممفیس به دنیا آمد و در اوایل دههٔ هفتاد پس از دریافت دکترای خود در رشتهٔ موزیکولوژی از دانشگاه بوفالو، با موسیقی «پاندیت پران نات»، موسیقیدان هندی و استاد سبک کیرانا گارانا، آشنا شد.
نیلز پیتر مولوائر (Nils Petter Molvær)، ترومپتنواز نروژی، در سال ۱۹۶۰ در جزیرهٔ سولا متولد شد و در ۱۹سالگی برای حضور در کنسرواتوار رودنهایم به این شهر رفت. او به همراه گروه Masqualero، آغاز به همکاری با کمپانی ایسیام و در سال ۱۹۹۸ نیز اولین آلبوم خود را با همین لیبل منتشر کرد.
هکتور روبرتو چاورو آرامبورو (Héctor Roberto Chavero Aramburo)، در تاریخ ۳۱ ژانویه ۱۹۰۸ در بوئنوس آیرس متولد شد. او از همان ابتدای کار حرفهای، شهرت آتاهوالپا یوپانکی را برای خود برگزید. وی خواننده، ترانهنویس، نوازندهی گیتار و نویسندهی آرژانتینی است. از او به عنوان یکی از مهمترین موسیقیدانان فولکلور آرژانتین در سدهی بیستم یاد میشود.
حقیقتا یک گروه چند نفره از موسیقیدانهایی با زمینههای کاری کاملا متفاوت، با موسیقی کهنی که از شاکله آن بعضاً تنها یک خط آوازی موجود است چه کار میتوانند بکنند؟ پاسخ این است که میشنوند، آنرا گسترش میدهند و میدانند که نتیجهای که به وجود خواهند آورد چیزی است کاملا جدید.
موسیقیای که ولکر گوئتزه و آبلای سیسوکو عرضه میکنند فراتر از مرزهای جغرافیایی و موسیقایی است. حاصل آن یک امتزاج ویژه و بینظیر در امتداد سنت جاودانهی رامشگری سیسوکو و با چشماندازی جز و مدرن از گوئتزه بود. سفری روحانی با نغمهها برای شنوندگانی که از هرجای دنیا به دشتهای غرب آفریقا برده میشوند.
مرور زندگی هنری و همچنین آراء و نظرات هنرمندان برجسته و تأثیرگذار به دلیل نقش آنها در جریان تداوم و تحول سنتهای پیش از خود همواره مهم مینماید. زندگی هنری پرویز مشکاتیان نیز به عنوان کسی که در آثارش سنت، تداوم و تحول یافته است، می تواند ما را در بررسی کلی روند تحولات موسیقی کلاسیک ایرانی یاری رساند.