بایگانی دسته: تلفیقی

دیالوگ یا هذیان، نگاهی انتقادی به اجرای پیمان یزدانیان و حسام اینانلو

پیمان یزدانیان و حسام اینانلو کنسرتی را با عنوان «دیالوگ» در قالب جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت به روی صحنه بردند که مانند بسیاری از اتفاقات این سال‌ها در اتمسفر موسیقی ایران تاکیدی مجدد بر حفره‌ها، خام‌دستی‌ها و نگرش تقلیل‌گرایانه به موسیقی تلفیقی بود.‌


همه‌ی چیزهای زیبای ابراهیم معلوف

از میان جوانانی که بین جهان عرب و جهان غرب رفت و آمد داشته است و بر پایه موسیقی عرب با رویکردی نو و تازه دست به آفرینش زده است می‌توان ابراهیم معلوف را نام برد. او در خاندانی مشهور و خانواده‌ای هنرمند رشد کرده است. وی در پاریس ترومپت کلاسیک را آموزش دیده، نزد پدرش موسیقی مقامی عرب و نواختن ترومپت عربی را آموخته و شخصا به دنبال یادگیری موسیقی جز رفته و حالا با این پیشینه از معروف‌ترین اعرابی‌ست که موسیقی تلفیقی کار می‌کند.


دور دنیا با ترومپت؛ نگاهی به آلبوم مسحور اثر ترلوک گورتو

ترلوک گورتو (Trilok Gurtu) آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی هندی‌تبارِ درام، طبلا و پرکاشن، آخرین آلبومش، «مسحور» (Spellbound) را به مرشد دوران جوانی‌اش، دن چری (Don Cherry)، نوازنده‌ی فقید ترومپت و یکی از بزرگانِ جَز تقدیم کرده است. گورتو در «مسحور» قطعات معروفی از استادانِ ترومپتِ جَز را در کنار چند قطعه به آهنگسازی خود به دستِ بهترین نوازندگان معاصر این ساز سپرده و خود نیز به عنوان رهبر پروژه، آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی درام، طبلا و پرکاشن آن‌ها را همراهی کرده است.


مروری بر آلبوم جدید اردوان کامکار؛ ریزدانه‌های الماس

به لحاظ بررسی فرم، قطعات اجرا شده همان‌طور که در آثار قبل اردوان کامکار نیز مشاهده شده، از فرم‌ها و ژانرهای موسیقی کلاسیک معمول ایرانی تبعیت نمی‌کند. یکی از دلایلی که این شیوه‌ی نواختن را «سنتورنوازی معاصر» می‌نامند، جدا از تکنیک‌های نوازندگی و حالات آن، فرم اجرای آن‌هاست.