نوشتن مطلب انتقادی دربارهی چهرههای محبوب در جامعه، امری نیست که به سادگی امکانپذیر باشد؛ تعداد کم اینگونه مقالات خود گواه بر این مدعاست. برای مثال دربارهی محمدرضا شجریان که فعالیت هنری وی موضوع این نوشتار است، تعداد زیادی مقاله و مصاحبه موجود است، لیکن محتوای آنها بیشتر در فضای تعریف و تمجید و یا حتی تملق گویی است تا نقد.
به لحاظ بررسی فرم، قطعات اجرا شده همانطور که در آثار قبل اردوان کامکار نیز مشاهده شده، از فرمها و ژانرهای موسیقی کلاسیک معمول ایرانی تبعیت نمیکند. یکی از دلایلی که این شیوهی نواختن را «سنتورنوازی معاصر» مینامند، جدا از تکنیکهای نوازندگی و حالات آن، فرم اجرای آنهاست.
هوره آوازی باستانی، ساده و غیر ریتمیک است که عموماً بدون همراهی ساز در مناطق کردنشینِ زاگرس و به ویژه در سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان که در آنها گویشِ کلهری کردی رایج است؛ خوانده میشود. این ابتداییترین و پر قدمتترین آوازی است که در حوزهی جغرافیایی ایران به گوش میرسد.
مرور زندگی هنری و همچنین آراء و نظرات هنرمندان برجسته و تأثیرگذار به دلیل نقش آنها در جریان تداوم و تحول سنتهای پیش از خود همواره مهم مینماید. زندگی هنری پرویز مشکاتیان نیز به عنوان کسی که در آثارش سنت، تداوم و تحول یافته است، می تواند ما را در بررسی کلی روند تحولات موسیقی کلاسیک ایرانی یاری رساند.