خیلیها به من گفتهاند که در ایران طرفدارانی دارم که کارهایم را دنبال میکنند و این بسیار باعث خوشحالی من است. به علاوه دوستانی در اروپا دارم که برای اجرا به تهران سفر کرده و مسحور سطح طرفداران و استقبال آنها شده بودند. این دو مسأله باعث شد که دعوت برای اجرا در تهران را بپذیرم.
عود به عنوان یکی از سازهای اصلی و کهن موسیقی خاورمیانه از اولین سازهای شرقی بود که به گروههای موسیقی جز راه پیدا کرد. سازی که امروز جلوهی باشکوهی از موسیقی شرقی را در این ژانر از خود به نمایش گذاشته است. در این یادداشت تلاش خواهم کرد به سیر تاریخی تولد، حیات و شکوفایی ساز عود در موسیقی جز بپردازم.
سنت انتخاب بهترینها با آغاز سال جدید میلادی فرا میرسد.در یادداشت زیر، مرور کوتاهی خواهم داشت بر ده آلبومی که به عقیدهی نگارنده از بهترینهای سبک جز در سال ۲۰۱۳ بودند.
ممکن است عبارت «جزِ اتیوپیایی» برای برخی عجیب باشد. این ژانر اعتبار خود را مدیون «مولاتو آستاتکه» (Mulatu Astatke)، معروف به پدر جَز اتیوپی است. او که در سال ۱۹۴۳ در اتیوپی به دنیا آمد، آموختن موسیقی را از شانزده سالگی در یک مدرسهٔ شبانهروزی در شمال ولز آغاز کرد که به گفتهٔ خودش اگر به آنجا نرفته بود، یک مهندس معمولی میشد.
«جان هَسِل» (Jon Hassell)، آهنگساز و ترومپتنواز آمریکایی، در سال ۱۹۳۷ در شهر ممفیس به دنیا آمد و در اوایل دههٔ هفتاد پس از دریافت دکترای خود در رشتهٔ موزیکولوژی از دانشگاه بوفالو، با موسیقی «پاندیت پران نات»، موسیقیدان هندی و استاد سبک کیرانا گارانا، آشنا شد.
آلبوم Realize! یک جز ریتمیک با رگههایی از پاپ، راک و البته سولوهای موسیقی اسید جز است که عامه پسندتر از شاخههای دیگر این سبک است. در مجموع با یک تجربهی شنیداری با سازهایی با طنین بم یا به عبارت بهتر خیلی بم همراه میشویم.