آلبوم‌های آرام و ملایم ECM از این پیانیست نروژی نه تنها به شدت مورد توجه منتقدین موسیقی جز واقع شد، بلکه حتی با اقبال عمومی بی‌سابقه‌ای هم همراه بود. آلبوم دوم گوستاوسن “The Ground” یک موفقیت تاریخی در لیست فروش کشورش به ثبت رساند که دستاورد خارق‌العاده‌ای بود با توجه به نوع موسیقی‌ای که او ارائه می‌دهد. با تمام این اوصاف، تُرد همچنان از جوان‌ترین نوازنده‌های اروپای شمالی است که با ECM در سال‌های اخیر همکاری داشته‌اند.
به مناسبت جشنواره شب‌های بداهه نوازی (Show of Hands) در فرهنگسرای نیاوران به تاریخ شهریور ۱۳۹۶ تصمیم داریم که برخی از هنرمندانی که در این جشنواره حضور خواهند داشت را معرفی کنیم تا با شناخت بیشتری از هر آنچه که به نام بداهه در این شب‌ها بر روی صحنه اجرا خواهد شد، مشتاقانه به تجربه‌ای […]
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیش‌تر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل میشوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
هکتور روبرتو چاورو آرامبورو (Héctor Roberto Chavero Aramburo)، در تاریخ ۳۱ ژانویه ۱۹۰۸ در بوئنوس آیرس متولد شد. او از همان ابتدای کار حرفه‌ای، شهرت آتاهوالپا یوپانکی را برای خود برگزید. وی خواننده، ترانه‌نویس، نوازنده‌ی گیتار و نویسنده‌ی آرژانتینی است. از او به عنوان یکی از مهم‌ترین موسیقی‌دانان فولکلور آرژانتین در سده‌ی بیستم یاد می‌شود.
حقیقتا یک گروه چند نفره از موسیقیدان‌هایی با زمینه‌های کاری کاملا متفاوت، با موسیقی کهنی که از شاکله آن بعضاً تنها یک خط آوازی موجود است چه کار میتوانند بکنند؟ پاسخ این است که میشنوند، آن‌را گسترش میدهند و میدانند که نتیجه‌ای که به وجود خواهند آورد چیزی است کاملا جدید.
موسیقی‌ای که ولکر گوئتزه و آبلای سیسوکو عرضه میکنند فراتر از مرزهای جغرافیایی و موسیقایی است. حاصل آن یک امتزاج ویژه و بی‌نظیر در امتداد سنت جاودانه‌ی رامش‌گری سیسوکو و با چشم‌اندازی جز و مدرن از گوئتزه بود. سفری روحانی با نغمه‌ها برای شنوندگانی که از هرجای دنیا به دشت‌های غرب آفریقا برده میشوند.
مرور زندگی هنری و همچنین آراء و نظرات هنرمندان برجسته و تأثیرگذار به دلیل نقش آن‌ها در جریان تداوم و تحول سنت‌های پیش از خود همواره مهم می‌نماید. زندگی هنری پرویز مشکاتیان نیز به عنوان کسی که در آثارش سنت، تداوم و تحول یافته است، می تواند ما را در بررسی کلی روند تحولات موسیقی کلاسیک ایرانی یاری رساند.
اندرسن به عنوان یکی از قطب‌های جز معاصر و در مقامِ نوازنده و آهنگسازِ آوانگاردِ گونهٔ جز در آثار پیشین خود از جمله Hyperborean به خوبی نشان داده که در آمیختن عناصر موسیقی فولکلور با جز تبحر فراوانی دارد.در «الکترا» نیز او از تمام امکانات و تجربیات موسیقایی‌اش برای خلق نغماتی یگانه با اتکا بر الحانی متفاوت بهره برده است.
گئورگ ایوانویچ گورجیف (George Ivanovich Gurdjieff) را نه می‌توان به عنوان عارف توصیف کرد و نه آهنگ‌ساز. نه مثل همتایان خودش مانند اشو یا مهربابا به صورت گسترده دست به تربیت شاگرد زد و روشی منسجم از خویش باقی گذاشت و نه خود را وقف موسیقی کرد.
گروه جزِ «اسنرکی پاپی» که بیش‌تر به ضبط‌های زنده روی استیج عادت دارد یازدهمین آلبوم خود و اولین آلبوم استدیویی خود بعد از هشت سال را با نام «کولچا وولچا» (Culcha Vulcha) در ماه آوریل منتشر کرد. یک موسیقی با صدایی پرحجم و تنظیمی پیچیده که به طرز شگفت‌انگیزی شنیدنش ساده از آب درآمده است.
نوشتهٔ پیتر کینگ مدت‌هاست آینهٔ اینتراکتیو (:تعاملی) جزء اصلی هنر دیجیتال است که اگرچه فرمش از گالری‌ها و مک‌مینی‌ها و چیزهایی می‌آید که به دیوار متصل میشوند، لیکن اکنون در جست‌وجوگرهای اینترنتی (براوزرها) تجلی می‌یابد و به شکلی حیرت‌انگیز تبدیل می‌شود به یک تجربهٔ شخصی و صمیمی. ما تمام روز را به صفحهٔ نمایشگر کامپیوترهایمان خیره […]
غیاب یک آلبوم سیاسی است. سیاست نه به معنای دعواهای هر روزهٔ اصحاب قدرت آن‌هم در ایران، اگرچه هنرمند انکار نمی‌کند تحت تأثیر این دعواهاست، اما ورای آن صدایی اعتراضی است با بیان موسیقیایی. اعتراض به جریان‌های اصلی و غالب، صداهای همیشه و هرجا شنیده‌شونده، اگرچه موسیقی الکترونیک در دوران ما هنوز از غالب خبرگزاری‌ها/فروشگاه‌ها، […]
کِتیل بیورنستاد، دیوید دارلینگ، تریه ریپدال و یان کریستنسن به پیشنهاد مانفرد آیشر دور هم جمع شده‌اند و دوازده قطعه را با هم اجرا میکنند. تمام قطعه‌ها را بیورنستاد ساخته و خود او پیانو می‌نوازد. دارلینگ و ریپدال، ویلنسل و گیتار الکتریک می‌نوازند و کریستنسن هم درامر است. یک سال بعد مانفرد آیشر این دوازده قطعه را در انتشارات ECM منتشر می‌کند و آلبوم، «دریا» (The Sea) نام می‌گیرد و چیزی نمی‌گذرد که آلبوم به یکی از محبوب‌ترین آلبوم‌های ECM تبدیل می‌شود.
در رونمایی «ری تا روم» علاوه بر علیرضا قربانی و سعید نایب محمدی، دو منتقد و کارشناس موسیقی، سیدعلیرضا میرعلینقی و دکتر ساسان فاطمی نیز درباره اثر صحبت خواهند کرد. این نشست ساعت ۱۸ روز یکشنبه ۲۹ دی در فروشگاه مرکزی شهرکتاب واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از تقاطع مطهری برگزار می‌شود.
در روزهای پایانی سال آلبوم‌های «آفتاب می‌شود» از ارسلان کامکار، «بامداد» از حمید متبسم و گروه عارف، «کوک کولی» از فراز کاویانی، “Solidification” از آرو هنریکسن و “For Now I Am Winter” از اولاف آرنالدز منتشر شده‌اند.