«این موسیقی»، ابتذال و فاشیسم
در واکنش به یوسف اباذری و افرادی که یا موافق حرف‌های او هستند یا عادت کرده‌اند برای هر کسی که با صدای بلند حرفی زد دست بزنند.
بایگانی
سه‌شنبه‌های جز (۵): آناتومی یک لحظه، بداهه‌نوازی گیتار و ظرف‌های آشپزخانه
هر ذهنیتی و کلیشه‌ی صوتی‌ای که درباره‌ی دو‌نوازی گیتار و درامز دارید را دور بریزید. آلبوم «آناتومی یک لحظه» دو‌نوازی بداهه‌ی آوانگاردی از تاتسویا ناکاتانی و شین پرلووین است که صدایی اصیل از سنتِ جز آزاد و خلاقیت در موسیقی را به نمایش می‌گذارد.
سه‌شنبه‌های جز (۴): عاشقانه‌های بن وبستر
صدای غبارآلود، افسرده و نوآرِ ساز بن وبستر احتمالاً مناسب‌ترین موزیک همدلانه برای عشاق شکست‌خورده و در فراغِ یار بود. وبستر در «موزیک برای عاشقی» مجموعه‌ای از عاشقانه‌ترین نواهای کلاسیک جز (و اغلب جز استاندارد) را جمع کرده بود و در بسته بندی خوش صدایی که ترکیبی از رمانسِ موسیقی برای والس و نوای دل‌نشین همیشگی ساکسوفونش بود به عشاق ارائه کرده بود.
سه‌شنبه‌های جز (۳): دیوید دارلینگ و چرخه‌های روحانی و جهانی جز
در «چرخه‌ها» طیف متنوعی از صداها و حالات موسیقایی را می‌شنویم که هر کدام‌شان بخشی از هویت منحصر‌به‌فرد نشر ای‌سی‌ام را در طول سال‌های متمادی ساخته‌اند. فضای اندوهگین، ماورایی و حامل حسی از مدیتیشن در ملودی‌های دارلینگ، نوازندگی نافذ آریلد اندرسن، رفت و آمد‌های غبارآلود ساکسوفون یان گاربارک با آن سبک یگانه‌‌‌‌اش در تغییر ناگهانی نوانس و محو شدگی تدریجی‌اش در ملودی، پیانوی رمانتیک استیو کوهن و بلاخره ترکیب ریتم‌های هندی طبلا و نوای سحر‌انگیز سیتار والکات. یک آلبوم شنیدنی و چکیده‌ای از روح حاکم بر فضای معنوی جز اروپای سی سال پیش.
آروو پارت: بیست و چهار پیش‌درآمد برای یک فوگ
“آروو پارت، بیست و چهار پیش‌درآمد برای یک فوگ” مستندی است که در خلال مصاحبه‌ها و فیلم‌های آرشیوی، با گونه‌ای روایی زندگی پارت را تعریف می‌کند و هم در این میان به معرفی و کنکاش در هنر او و به خصوص سبک تینتینابولی می‌پردازد. و بیش از این کارگردان، ما را در فرمی صمیمی به فضای اندیشه‌ها و زیستِ پارت نزدیک می‌کند.
سه‌شنبه‌های جز (۲): میدان کنگو، رقص برده، میراث جز
میدان کنگو در شهر نیواورلئان یکی از مکان‌های مهم در مطالعه تاریخ غنی جز است. رقص‌های بدوی برده‌ها که ریشه در موسیقی زادگاه آنان در قبایل غرب آفریقا داشت کم کم خبر از تولد گونه‌ای به نام جَز در حاشیه‌ی می‌سی‌سی‌پی را می‌داد.
