کِتیل بیورنستاد، دیوید دارلینگ، تریه ریپدال و یان کریستنسن به پیشنهاد مانفرد آیشر دور هم جمع شدهاند و دوازده قطعه را با هم اجرا میکنند. تمام قطعهها را بیورنستاد ساخته و خود او پیانو مینوازد. دارلینگ و ریپدال، ویلنسل و گیتار الکتریک مینوازند و کریستنسن هم درامر است. یک سال بعد مانفرد آیشر این دوازده قطعه را در انتشارات ECM منتشر میکند و آلبوم، «دریا» (The Sea) نام میگیرد و چیزی نمیگذرد که آلبوم به یکی از محبوبترین آلبومهای ECM تبدیل میشود.
ساختۀ آرتور آوانسف، اثری بود به شدت شگفت و عجیب که بدون مقدمه و با نوانسی بالا شروع میشد، تو گویی به ناگهان از میانۀ آهنگ به شنیدن صدای پر حجم کلاویههایی گوش سپردهای که با تکضربههای پر قدرتتر غیرمنتظرهشان، هواس را از سر میپراند و در ادامه با بازی کردن با نوانس و کم و زیاد کردن شدت مضرابها پرداختی به کار میدهد که شنونده در خلسهایی عمیق فرو میرود. یک فضاسازی به شدت مرموز و مضطرب با تکرار و تکیه بر یک موتیف خاص.
قطعهی مسار (Masar) یک قطعهی مینیمال است که با تریوی عود اجرا شده است. در ابتدا قدرت فیگور ملودیک آن هر شنوندهای را مجذوب خود میکند. نکتهی جالب و متمایزکنندهٔ این قطعه، ساده بودن ملودی و در عین حال عمیق بودن آن است. شنونده با توجه به تکرارهای متوالی یک الگوی ملودی از شنیدن آن خسته نمیشود و در نتیجه این قطعه با روایتی کاملاً مینیمال شنونده را مجذوب خود می کند.
هر جا صحبت از انور براهم، آهنگساز و نوازندهی تونسی ساز عود بوده، بیشتر به سبک موسیقایی او و پیوند شخصی و عمیقی که توانسته میان ساز عود و موسیقی جز برقرار کند پرداخته میشود. اما با این حال نمیتوان هنر براهم در تکنوازی و لحن ویژهی او در عودنوازی را نادیده گرفت. علی سریتی، آموزگارِ عودِ براهم دربارهی شاگردش میگوید: « او بهترین نوازندهی عود در تونس است. انگشتگذاری او و مدل نواختن سیمها توسط او منحصربه فرد و دارای راز و رمزی شخصی است.»
از میان جوانانی که بین جهان عرب و جهان غرب رفت و آمد داشته است و بر پایه موسیقی عرب با رویکردی نو و تازه دست به آفرینش زده است میتوان ابراهیم معلوف را نام برد. او در خاندانی مشهور و خانوادهای هنرمند رشد کرده است. وی در پاریس ترومپت کلاسیک را آموزش دیده، نزد پدرش موسیقی مقامی عرب و نواختن ترومپت عربی را آموخته و شخصا به دنبال یادگیری موسیقی جز رفته و حالا با این پیشینه از معروفترین اعرابیست که موسیقی تلفیقی کار میکند.
قطعهی “Vesti la giubba” از اپرای دلقک اثر روجرو لئون کاوالو، آهنگساز اپرایی شهیر ایتالیایی است. قطعهی “لباست را بپوش” او یکی از مشهورترین آریاهای تنور تاریخ اپراست. این قطعه بارها و بارها توسط آریاخوانهای متعددی اجرا شده. مضمون این قطعه کلیشه معروف دلقکِ خندانی است که سوای مشکلات شخصی خودش همچنان باید مردم را بخنداند.
