مرور زندگی هنری و همچنین آراء و نظرات هنرمندان برجسته و تأثیرگذار به دلیل نقش آنها در جریان تداوم و تحول سنتهای پیش از خود همواره مهم مینماید. زندگی هنری پرویز مشکاتیان نیز به عنوان کسی که در آثارش سنت، تداوم و تحول یافته است، می تواند ما را در بررسی کلی روند تحولات موسیقی کلاسیک ایرانی یاری رساند.
اندرسن به عنوان یکی از قطبهای جز معاصر و در مقامِ نوازنده و آهنگسازِ آوانگاردِ گونهٔ جز در آثار پیشین خود از جمله Hyperborean به خوبی نشان داده که در آمیختن عناصر موسیقی فولکلور با جز تبحر فراوانی دارد.در «الکترا» نیز او از تمام امکانات و تجربیات موسیقاییاش برای خلق نغماتی یگانه با اتکا بر الحانی متفاوت بهره برده است.
گئورگ ایوانویچ گورجیف (George Ivanovich Gurdjieff) را نه میتوان به عنوان عارف توصیف کرد و نه آهنگساز. نه مثل همتایان خودش مانند اشو یا مهربابا به صورت گسترده دست به تربیت شاگرد زد و روشی منسجم از خویش باقی گذاشت و نه خود را وقف موسیقی کرد.
آرو هنریکسن (Arve Henriksen) متولد ۲۲ مارس ۱۹۶۸ در نروژ، نوازندهٔ ترومپت در ۱۹۸۷ در برنامهٔ جَز کنسرواتوار موسیقی تروندهیم شرکت کرد و سپس در رشتهٔ آموزش موسیقی به تحصیل پرداخت. موسیقی او تا حدود زیادی دنبالهروی موسیقی جان هَسل (Jon Hassel) بوده و صدای ترومپت او شباهت بسیاری به صدای فلوت یا ساز ژاپنی شاکوهاچی دارد.